Kiedy dziecko powinno zacząć nosić buty?

W życiu każdego dziecka przychodzi moment, kiedy zakłada ono pierwsze buty. Dla rodziców jest moment równie radosny, co niepewny. Zadają sobie wtedy mnóstwo pytań: jakie, kiedy, za ile, czy to faktycznie już. I bardzo dobrze, bo wbrew pozorom to nie taka prosta sprawa – pierwsze buty powinny spełniać szereg wymagań. I który moment jego życia będzie tym najwłaściwszym?

Przełomowy moment

Około 9-10 miesiąca życia dziecko zaczyna samo się poruszać – pełzać, może nawet raczkować, czołgać się. Jego stopy w swojej budowie są jeszcze dalekie od tego, jak będą wyglądały później i rozwijają się dość wolno, choć równolegle z resztą ciała. Krótko później przychodzi moment, kiedy podpierając się o ściankę kojca lub łóżeczka, zaczyna stać pionowo i robić pierwsze kroki – dalej się podpierając. W tym czasie jego nogi i stopy zaczną się intensywnie rozwijać, ponieważ zaczną dostawać impulsy i bodźce, które wcześniej nie miały miejsca. Brak butów jest dla stóp zbawienny, gdyż w żaden sposób nie ograniczają one sposobu, w jaki rozrasta się i formuje stopa – jest to jeszcze czas, kiedy chodzenie boso jest dla nich najzdrowsze. W końcu przychodzi moment, gdy zaczyna chodzić zupełnie samodzielnie, bez niczyjej pomocy. I to jest dobry moment, aby ustabilizować jego nogę, bo od teraz będzie używana bardzo, bardzo intensywnie.

Przemyślany wybór

Pierwsze buty dla naszego dziecka nie mogą być wybrane przypadkowo. Muszą one mieć pewne określone właściwości, aby dziecku pomagały w chodzeniu i stymulowały rozwój jego stóp, a nie w nim przeszkadzały. Przede wszystkim muszą być lekkie, aby nie przeciążać stopy i kolan – w ciężkich butach trudno się poruszać i równie trudno prawidłowo postawić stopę. Muszą też być wykonane z materiału, który będzie elastyczny i miękki (oczywiście bez przesady, byty mają być przede wszystkim stabilne), powinien też przepuszczać powietrze. Bardzo ważnym elementem butów dziecięcych jest ich czubek – palce muszą się w nim swobodnie poruszać i móc wyprostować w każdą stronę. Dziecku może też pomóc czubek delikatnie uniesiony w górę. Po czubku jedną z najważniejszych części dziecięcego buta jest jego podeszwa – musi być elastyczna i sprężysta, łatwo się zginać w miejscu, gdzie kończą się palce i zaczyna śródstopie. Pamiętajmy, że to właśnie podeszwą dziecko wyczuwa podłoże i to ona jako pierwsza się z nim styka – musi więc ona i amortyzować stopę, i mieć dobrą przyczepność.

Buty po starszym bracie

Wielu rodziców popełnia  pewien dość powszechny błąd – jako pierwsze buty wręcza dziecku buty po jego starszym rodzeństwie. Jedni tłumaczą to oszczędnością, inni tradycją – w jednym i drugim przypadku skutki mogą się okazać opłakane, ponieważ każdy ma indywidualny kształt stopy i chodzenie w czyichś butach sprawi, że stopa dopasuje się do rozchodzonej wkładki – a to zahamuje jej prawidłowy rozwój; nie mówiąc o tym, że rozchodzony but nie ma już takiej elastyczności i sprężystości, jak nowy. Dobrym rozwiązaniem jest zakup butów szytych ręcznie, np. w sklepie Trammpy.pl.